En huizen nog steeds duur

De ergste piek in de huizenmarkt is achter de rug, maar reden voor feest is er bij potentiële huizenkopers niet. De prijzen stijgen namelijk vrolijk door, maar nu iets minder hard. Waar de jaar-op-jaar-stijging in de eerste maanden van 2020 op meer dan 20 procent lag, waren bestaande koopwoningen in juli ""slechts"" 14,5 procent duurder dan een jaar eerder. U hoeft dus maar 14,5 procent meer te verdienen dan vorig jaar, en het dubbele van negen jaar geleden, om uw kans op een koophuis niet verder aan de horizon te zien verdwijnen. Dat zijn niet erg hoopvolle berichten en dat past weer prima bij de staat van het land die sowieso niet bijster positief is. Nederland ziet het massaal niet meer zitten. Nou ja, economisch dan. Volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek waren consumenten nog nooit zo negatief over de economie en hun financiële situatie in het afgelopen jaar en het komende jaar zien ze weinig rooskleuriger in. Het consumentenvertrouwen ligt op een historisch dieptepunt, het pessimisme over de economie was nog nooit zo hoog en de koopbereidheid van consumenten ligt historisch laag. Dankzij de geëxplodeerde inflatie, gekte op de huizenmarkt, enkele jaren aan coronaonzekerheid en een kabinet dat last heeft van een crisissencrisis heeft Nederland de hoop opgegeven. Dit land heeft geen nieuwe koers, maar een compleet nieuw schip nodig om ons uit deze vertrouwenscrisis te varen en de kans is klein dat dat onder leiding van de huidige matroos in het Torentje gaat lukken.

Dat is ten slotte het belangrijkste

Wat zullen de kroegbazen die na een jaar vol sluitingen, tijdsbeperkingen, afstandsregels en QR-controles nog steeds beperkt worden in hun tapmogelijkheden blij zijn dat de economie weer helemaal terug is. Wat zullen de bioscoopeigenaren die lange tijd met lege zalen zaten, hun popcorn ongebruikt over de datum zagen gaan en momenteel nog steeds maar een fractie van de bezoekers mogen verwelkomen tevreden zijn met een economische groei van 4,8 procent. Wat zullen de festivalorganisatoren die al twee jaar geen publiek meer voor hun podium hebben gezien en de afgelopen jaren bloed, zweet en tranen staken in het organiseren van evenementen die uiteindelijk toch iedere keer in de prullenbak belandden in de lucht springen van geluk nu blijkt dat de groei van 2021 de krimp van 2020 compenseert. En wat staan die restauranthouders die na lange periodes van lege keukens en uitgestorven tafeltjes hun culinaire kunstwerken nog steeds beperkt kunnen uitserveren te juichen dat 2021 de grootste economische groei sinds 1998 kent. Dus al u de volgende keer u auto staat vol te tanken voor ruim 2,10 euro per liter: geen zorgen, want de economie is volledig hersteld van corona en dat is het enige dat telt.

Want het klimaatgeneuzel mag zaken niet in de weg staan natuurlijk

Dat Groot-Brittannië al lang niet meer de wereldmacht is die het ooit was blijkt maar weer uit het feit dat zelfs de voormalige Britse penitentiaire inrichting Australië een loopje met ze neemt. In de onderhandelingen over een nieuw after-Brexit handelsverdrag tussen de twee landen hoopten de Britten een stukje klimaatgedram in de deal op te nemen, maar daar zaten ze Down Under helemaal niet op te wachten. Het koalaeiland is bijzonder afhankelijk van kolencentrales, stelt zichzelf daarom veel lagere klimaatdoelen en zit al helemaal niet op bemoeienis van het voormalige moederbedrijf te wachten. Een mailtje tussen wat ambtenaren later en de klimaatteksten waren uit het akkoord verdwenen. Wel een beetje jammer dat hetzelfde mailtje bij Sky News belandde, die nu dus mooi benadrukt hoe bij de Britten handel ver boven klimaatretoriek staat op het prioriteitenlijstje. Extra pijnlijk ook, omdat de volgende klimaattop eind oktober in Glasgow plaatsvindt. Dan komen alle wereldleiders in hun kerosineslurpende privévliegtuigen langs en moeten de Britten schoorvoetend toegeven dat ze het klimaat niet eens kunnen benoemen, laat staan redden.